- açıq-boz
- прил. светло-серый
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
açıq-boz
Смотреть что такое "açıq-boz" в других словарях:
çal — sif. 1. Başqa rənglə qarışıq boz rəng; açıq boz və ya tünd boz. Çal ayğır qulağını qırpıb adamların üstünə cumanda handa bir özündən deyən igid belə qabağında dura bilmir. . Ə. Vəl.. Başında çal papaq, çiynində xurcun; İldırım çaxırdı gözündən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şoranotu — is. bot. Şoranlıqlarda bitən boz gövdəli kol – ağac. <Şoranotu> hündür kol və ya kiçik ağac olub, açıq boz rəngli qabıqla örtülmüş gövdəyə və rəngli qol budaqlara malikdir. Növbə ilə düzülmüş 4 8 sm uzunluqda davamsız və sapvari yarpaqları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fıstıq — is. bot. Hamar açıq boz qabığı və bərk oduncağı olan qollu budaqlı iri ağac. Dərənin hər iki tərəfində bitmiş yüzillik palıd və fıstıq ağaclarının budaqları ahəstə əsən nəsimdən hərəkətdədir. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xrom — <yun. chroma – rəng> 1. Kimyəvi element; açıq boz rəngli bərk metal (metal məmulatın üstünü örtmək üçün bərk ərinti). Xromdan metallurgiyada paslanmayan polad, ferrixrom (dəmirlə xromun xəlitəsidir) hazırlanır. M. Qaşqay. 2. Həmin metalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutqun — sif. 1. Batqın, batmış, batıq (səs haqqında). Mərsiyəxan . . bir neçə nərə çəkib, tutqun səsi ilə çığırdı. Ç.. Tutqun kal səsilə telefon yenə; – Dur gəl, sözüm vardır! – deyir Hüseynə. M. R.. 2. məc. Qəmli, kədərli, məyus, pərişan, qəmgin,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baxar — is. 1. Bax axar baxar. 2. Açıq yer, mənzərə. Yolun o tərəfi baxarında qara boz alaçıqlar və qübbəli ağ çadırlar qurulmuşdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dib — is. 1. Dəniz, çay, kol və s. suyunun altındakı torpaq səthi. Görünməz olmuşdur dənizin dibi; Qayıq yırğalanır bir beşik kimi. S. V.. Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi. R. R.. Qoca, avarı suyun dibinə dayayıb, ayaqları ilə gəmini itələdi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dönmək — f. 1. Getdiyi, ya durduğu tərəfin əksinə çevrilmək. Sağa dön! – Atlı . . bütün vücudu ilə səs gələn səmtə döndü. M. Hüs.. // İstiqamətini dəyişmək, başqa tərəfə yönəlmək. Küçəni dönərkən bir Çin polisi onun qabağını aldı. S. S. A.. // «Dönüb»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsik — 1. sif. Kəsilmiş halda olan, iti bir şeylə kəsilib yaralanmış, cızılmış. Kəsik üz. Kəsik dəri. – Şaxta kəsik yerə daha bərk təsir edir. M. C.. 2. sif. Kəsilmiş, kəsilib götürülmüş, kəsilib atılmış. Kəsik barmaq (bilək). – Kəsik baş söyləməz.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
